По нормам обычного права женитьба с

По нормам обычного права женитьба сына и выдача замуж дочери были обязанностью родителей или людей, заменяющих их. Они должны были подготовить детей к будущей самосто¬ятельной жизни, позаботиться об их браке и сыграть свадьбу.
К браку сельское общество относилось очень ответственно («идучи на войну, молись, идучи в море вдвое, хочешь жениться, молись втрое»), всячески осуждая тех, кто не вступал в брак в установленное обычаем время, считая таких людей безнрав-ственными, нарушающими законы крестьянской жизни и обычаи предков («женитьба вещь добрая, она от Бога показана»).
Свадьба — это прежде всего определенный хозяйственный акт, прием в семью, в хозяйство работника и продолжателя рода. Для крестьянина главным в браке была экономическая сторона. Мотивы для вступления в брак по важности можно располо¬жить в такой последовательности: необходимость иметь больше рабочих рук в хозяйстве, боязнь нравственного падения молодежи и любовь. Возраст вступления в брак в большинстве губерний был примерно одинаковым: 18—19 лет для жениха, 16—-17 лет для невесты. Иногда невесты бывали старше жениха, «но большей частью в одних годах, разве когда женят солдата или вдовца». Считалось, что жених непременно должен быть старше невесты на два или три года («Невеста родится—жених на коня садится»). Малолетних обычно не засватывали. Как уже говорилось, обычно в большинстве районов России при выдаче дочерей замуж сщ блюдалась очередь по старшинству, которая нарушалась, если старшая почему-либо отказывалась от брака или являлась «не способной». Засидевшихся девушек, (обычно в возрасте 23-^ 25 лет) считали «перестарками» , «вековухами» и-женихи их избегали, думая, что они с «пороком». Такое же недоверие и прег зрение вызывали засидевшиеся в холостых молодые люди (бобыли,- «перестарки»). При всем трезвом подходе к выбору невесты и жениха в народе существовало убеждение, что «суженого и конем не объедешь», и что «всякая невеста для своего жениха родится^.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Κάτω από το εθιμικό δίκαιο γάμο του γιου και της κόρης του γάμου ήταν η ευθύνη των γονέων ή των προσώπων που υποκαθιστά. Έπρεπε να προετοιμάσει τα παιδιά για το μελλοντικής περιμένουμε âtel′noj ζωή φροντίδα του γάμου τους και να παίξει γάμο.
να παντρευτεί την αγροτική κοινωνία ήταν πολύ υπεύθυνο ("το περπάτημα στον πόλεμο, να προσεύχονται, περπάτημα στη θάλασσα, δύο φορές, είστε βέβαιοι ότι θέλετε να παντρευτεί, προσεύχομαι τρεις φορές"), έντονα καταδικάζοντας εκείνους που έχουν κώλυμα κατά το καθορισμένο χρόνο συνήθεια, βασίζομαι σε άνθρωποι σαν beznrav-κυβερνητικές, σε παράβαση των νόμων και τα έθιμα των προγόνων της αγροτικής ζωής ("Γάμος πράγμα είναι καλό, είναι από το Θεό»).
Ένας γάμος είναι κυρίως μια εμπορική πράξη, εισαγωγή στην οικογένεια, νοικοκυριό υπάλληλος και διάδοχος. Για μια σημαντική στο γάμο ήταν μια οικονομική πλευρά. Κίνητρο για το γάμο σε σημασία μπορεί να βρεθεί να ζουν σε μια τέτοια ακολουθία: την ανάγκη να έχουν περισσότερους εργαζόμενους στην οικονομία, φόβος της την ηθική κατάπτωση της νεολαίας και της αγάπης. Η ηλικία γάμου στις περισσότερες επαρχίες ήταν περίπου το ίδιο: 18-19 χρόνια για τον γαμπρό, 16 - χρόνια-17 για μια νύφη. Μερικές φορές έχουν υπάρξει μεγαλύτερός ο γαμπρός, η νύφη "αλλά, επί το πλείστον, σε μερικά χρόνια, είναι όταν η σύζυγος του στρατιώτη είχε να παντρευτεί». Πίστευαν ότι ο γαμπρός πρέπει να είναι μεγαλύτερα από τη νύφη για δύο ή τρία χρόνια («η νύφη θα γεννηθούν — ο γαμπρός σε ένα άλογο που κατεβαίνει "). Ανηλίκων συνήθως κάνετε δεν zasvatyvali. Όπως έχει ήδη αναφερθεί, συνήθως στα περισσότερα μέρη της Ρωσίας όταν κόρες παντρευτεί PB blûdalas′ στροφή για την αρχαιότητα, η οποία ήταν γιατί, όταν αυτό-είτε αρνήθηκαν να ή ήταν "δεν μπορεί". Τα κορίτσια στο γάμων που μένουν, (συνήθως στην ηλικία των 23-25
χρόνια) θεωρείται "perestarkami", "vekovuhami" και-γαμπροί τους να πιστέψουν ότι είναι "κακό". Την ίδια δυσπιστία και zasidevšiesâ ήταν σε θέαμα preg άγαμων νέων (loners, "perestarki"). Με όλη την νηφάλια προσέγγιση στην επιλογή της νύφης και του γαμπρού του λαού ήταν μια πεποίθηση ότι "στενό και ιππότης δεν ob″edeš′" και ότι "κάθε νύφη να γαμπρός γεννήθηκαν
.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Σύμφωνα με το εθιμικό δίκαιο του γάμου και το γάμο της κόρης του γιου της ήταν η ευθύνη των γονέων ή των προσώπων που υποκαθιστά. Έπρεπε να προετοιμάσουν τα παιδιά για σεις μελλοντικού εαυτού ¬ επειγόντως τη ζωή, να φροντίζει για το γάμο τους και να παντρευτούν.
γάμο αγροτική κοινωνία αντιμετωπίζει πολύ σοβαρά («πόλεμος κατά της iduchi iduchi Προσευχήσου στη θάλασσα δύο φορές, θέλουν να παντρευτούν, να προσεύχονται τρεις φορές»), στην οποία καταδικάζει απερίφραστα όσοι δεν είναι παντρεμένοι με το χρόνο που ορίζεται από τη συνήθεια, θεωρώντας τέτοιες ανήθικες άνθρωποι κυβερνητικές παραβίαση των νόμων αγροτικής ζωής και τα έθιμα των προγόνων τους ("είδος γάμου πράγμα, που παρουσιάζεται από τον Θεό»).
γάμου - είναι κατά κύριο λόγο ορισμένες εγχώριες πράξη, λαμβάνοντας υπόψη οικογένεια, ο εργάτης και το είδος του διαδόχου. Για το γάμο αγροτών ήταν κυρίως μια οικονομική πλευρά. Κίνητρα για το γάμο μπορεί να βρίσκεται στη σημασία ¬ ζουν με την εξής σειρά: η ανάγκη να έχουν περισσότερα χέρια στο αγρόκτημα, ο φόβος της ηθικής παρακμής της νεολαίας και της αγάπης. Ηλικία γάμου, στις περισσότερες επαρχίες ήταν παρόμοια: 18-19 χρόνια για τον γαμπρό, 16-17 έτη για τη νύφη. Μερικές φορές υπήρχαν παλαιότερα γαμπρός νύφη », αλλά ως επί το πλείστον σε μερικά χρόνια, εκτός αν παντρευτεί έναν στρατιώτη ή χήρος." Πίστευαν ότι ο γαμπρός θα πρέπει οπωσδήποτε να είναι μεγαλύτερα από τη νύφη για τα δύο ή τρία χρόνια («νύφη-γεννημένος νύφη κάθεται σε ένα άλογο"). Οι ανήλικοι δεν είναι συνήθως zasvatyvali. Όπως έχει ήδη αναφερθεί, συνήθως στις περισσότερες περιοχές της Ρωσίας στις κόρες έκδοσης παντρεμένος Db στροφή παρατηρήθηκε από την αρχαιότητα, το οποίο παραβιάζεται, αν για κάποιο λόγο η παλαιότερη άρνηση του γάμου ή "δεν ήταν ικανός να κάνει." Τα άτομα τα κορίτσια - τους (συνήθως ηλικίας 23 ^ 25 χρόνια) θεωρείται "perestarkami", "vekovuhami" και γαμπρούς αποφεύγεται, νομίζοντας ότι είναι «αντιπρόεδρος». Η ίδια δυσπιστία και preg όρασης που προκαλείται overstayers σε αδράνεια νέους (Bobyli - "perestarki"). Με όλη την νηφάλια προσέγγιση για την επιλογή της νύφης και του γαμπρού τους ανθρώπους υπήρχε η πεποίθηση ότι «το άλογο δεν είναι αρραβωνιασμένη και obedesh" και ότι "κάθε νύφη για το σύζυγό της που γεννήθηκε ^.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

Στο εθιμικό διεθνές δίκαιο πρότυπα stealings γιο και κόρη γάμου έχουν ευθύνη των γονέων ή των ατόμων με loco parentis. Αυτοί θα πρέπει να έχουν για να προετοιμάσει τα παιδιά για τους μελλοντικούς συνταξιούχους¬ятельнои ζωής,Για τη φροντίδα του γάμου τους και να παίξουν ένα γάμο.
Το γάμου αγροτική κοινωνία ήταν πολύ υπεύθυνα ( "η έβδομη ημέρα του πολέμου, πνεύμα μου prayeth, την έβδομη ημέρα της θάλασσας δύο φορές, θέλετε να παντρευτώ, μου πνεύμα prayeth τριπλασιάστηκαν" ), καταδικάζοντας σθεναρά τιςΕκείνοι οι οποίοι δεν συνάπτουν γάμο με την προσαρμοσμένη ρύθμιση ώρας, θεωρώντας μια τέτοια άτομα безнрав-κυβερνητικών, παραβαίνουν τους νόμους farm life και πανάρχαιες τελωνειακών ( "stealings κάτι καλό από τον Θεό δείχνει" ) .
Γάμου - αυτό είναι πρώτα από όλα μια επιχειρηματική πράξη, λήψη της οικογένειας, η οικονομία των μισθωτών και επιβεβαίωσαν. Για έναν αγρότη κυρίως στο γάμο ήταν η οικονομική πλευρά.Οι λόγοι για το γάμο με τον vbos¬ζουν σε αυτή τη σειρά: την ανάγκη να έχουν περισσότερα χέρια εργασίας στη γεωργία, φόβος ηθική πτώση της νεότητας και της αγάπης.Η ηλικία του γάμου στις περισσότερες κομητείες ήταν περίπου η ίδια: 18-19 ετών για γαμπρός, 16--17 ετών για νύφη. Μερικές φορές η νύφη μερικές φορές για γαμπρός, "αλλά οι περισσότεροι από τους άλλους, αντιστοίχως,Είναι όταν женят στρατιώτης ή ο επιζών σύζυγος". Πιστεύαμε ότι ο γαμπρός πρέπει να είναι παλαιότερη από της νύφης δύο ή τριών ετών (η "νύφη θα γεννηθεί ο bridegroom κάθεται στο άλογο" ). Τα παιδιά συνήθως δεν засватывали. Όπως έχει ήδη αναφερθεί,Συνήθως, στις περισσότερες από τις περιοχές της Ρωσίας να εκδώσει τον κόρες τους παντρεύονται сщ блюдалась ουρά κατά σειρά αρχαιότητας, που διακόπηκε, αν αδελφή γιατί-ή αρνήθηκε το γάμο ή "δεν ήταν ικανή να". Засидевшихся κορίτσια,(Συνήθως από την ηλικιακή ομάδα 23-
25 ετών) θεωρείται το "перестарками", "вековухами" και του έφερε τριάντα συντρόφων τους διαφεύγει, σκέφτομαι ότι είναι το "κακό". Την ίδια δυσπιστία και прег ορατότητας που προκαλείται засидевшиеся στο ρελαντί στους νέους (бобыли,- "перестарки" ).Όταν όλα τα νηφάλια προσέγγιση στην επιλογή η νύφη και ο γαμπρός με το λαού δεν υπήρχε βεβαιότητα, ότι "αποφλοίωση μαλλιά και μαύρα κομμάτια δεν объедешь", και ότι "κάθε νύφη για τον γάμο θα γεννηθεί
.