Что же касается «купли жен», извест

Что же касается «купли жен», известной мно- гим славянским народам, то об этом до сих пор нет единой точки зрения, так как термин «вено» толкуется по-разному. Традиционно ■ ί русская историко-юридическая литература рассматривает «вено» ' как плату (сумму выкупа) за невесту. В то же время существуют ; документы, позволяющие рассматривать «вено» как синоним ί «приданого», что исключает существование купли («убо муж да възратит жене и вено, аще възят что от нея ино» или «и дасть Корсунь царема за вено»). Эти формы брака, без сомнения, сопровождались определенными обрядами и обычаями, которые отражали, религиозные представления народа, социальные и юридические нормы, народное искусство (Кормчая Балашо¬ва. Л., 21, 54,205 об.)

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Όσο για την "πώληση συζύγους" γνωστό πολλές ΓΤΜ Σλαβικών λαών, έχει ακόμα δεν ενιαία άποψη, διότι ο όρος "προίκα" ερμηνεύτηκε με διαφορετικό τρόπο. Παραδοσιακά ρωσικά ιστορική-ΚΑΡΒΟΥΝΟ ΑΠΟ ΞΥΛΟ ■ νομική βιβλιογραφία θεωρεί ότι η "προίκα" «ως το κόστος (το άθροισμα των λύτρα) για την μνηστή. Την ίδια στιγμή, υπάρχουν? έγγραφα που επιτρέπουν σε σας για να εξετάσει το "Weno" ως συνώνυμο για "προίκα" ΚΑΡΒΟΥΝΟ ΑΠΟ ΞΥΛΟ, που αποκλείει την ύπαρξη ("UBS σύζυγό v″zratit γυναίκα και ναι, Weno v″zât ότι αν νέυ Eno" ή "και να δώσει το Κορσούμ carema για Weno). Αυτές οι μορφές του γάμου, χωρίς αμφιβολία, συνοδεύτηκαν από ορισμένες τελετουργίες και τα έθιμα, δηλαδή, οι θρησκευτικές πεποιθήσεις των ανθρώπων, κοινωνικών και νομικών προτύπων, λαϊκή τέχνη (Kormčaâ Balašo ¬ VA. l., 21, 54.205 την.)

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Όσο για την «αγορά των συζύγων», γνωστό multi-gim σλαβικών λαών, τότε αυτό είναι ακόμα ενιαία άποψη, δεδομένου ότι ο όρος «προίκα» ερμηνεύεται με διαφορετικούς τρόπους. Παραδοσιακά ■ ί ρωσική ιστορική και νομική βιβλιογραφία εξετάζει την «προίκα» «ως αμοιβή (λύτρα) για τη νύφη. Την ίδια στιγμή, υπάρχουν? τα έγγραφα που μπορεί να εξετάσει "veno" ως συνώνυμο για ί «προίκα» που αποκλείει την ύπαρξη της αγοράς («ο σύζυγός της σφαγής και της συζύγου ναι vzratit veno, ashche vzyat λόγω νέυ από το εξωτερικό" ή "βασιλιάς της Κορσούν και να παρέχουν για την προίκα»). Αυτές οι μορφές του γάμου, χωρίς αμφιβολία συνοδεύονται από ορισμένες τελετουργίες και τα έθιμα που απεικονίζουν τις θρησκευτικές ιδέες των ανθρώπων, των κοινωνικών και νομικών κανόνων, είδη λαϊκής τέχνης (Balazs πηδαλιούχου ¬ va. Λ., 21, από 54.205).

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

Σε ό,τι αφορά τη "σύμβαση για συζύγους", ένα πολύ γνωστό εξαγωγέα των γτμ Evropeysky λαών, ότι μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ενιαία άποψη, καθώς ο όρος "Weno" έχει ερμηνευθεί με διαφορετικούς τρόπους.Παραδοσιακά ■ ί Ρωσική ιστορική και νομική βιβλιογραφία εξετάζει "Weno" " όπως μια κάρτα (ποσό της εξαγοράς) της νύφης τιμή. Την ίδια στιγμή, υπάρχουν και τα έγγραφα που επιτρέπουν να εξετάσει "Weno" ως συνώνυμο ί "προίκα",Αυτό δεν αποκλείει την ύπαρξη της συμβάσεως πωλήσεως ( "λόρδο σύζυγο ναι възратит συζύγου και Weno, αμαρτωλός възят ότι λύχνος hin" ή "και дасть царема απεστάλησαν επίσης για την Weno" ). Αυτές οι μορφές του γάμου, χωρίς αμφιβολία, να συνοδεύεται από ορισμένες παραδοσιακές τελετουργίες,Που αντανακλούν, θρησκευτική υποβολή των ατόμων, κοινωνικών και νομικών προτύπων, η δημοφιλής τέχνη (Кормчая Балашо¬va. L. , 21, 54,205.)